description

Peter Struycken

P. Struycken
SIN 25 Apr 87 1987
1987
gemonteerde cibachromes in perspexbaklijsten /
cibachromes mounted in perspex box frames
6 delen / parts
elk / each 20,5 x 114 cm

Detail Description

Kleur, plaats en verandering staan centraal in het werk van P. Struycken, waarin relaties en processen worden gevisualiseerd. Tussen 1983 en 1993 maakte hij tekeningen en fotowerken die steeds tweedimensionale doorsneden waren in verschillende driedimensionale kleurruimtes, gegenereerd door de computer. Struyckens doel was om een 'kunstmatige' werkelijkheid weer te geven die dezelfde visuele kenmerken had als alles wat onze omgeving te bieden heeft. In SIN 25 Apr 87 1987 worden verschillende opeenvolgende momenten van veranderende kleurrelaties weergegeven, resulterend in een werk van bijna tien meter lang.

In een foto van een tweedimensionale doorsnede van een driedimensionale kleurruimte worden zowel de kleurnuance als de locatie van de kleuren in de doorsnede zichtbaar. De kleurnuance bepaalt de kleurkarakteristiek, hun positie bepaalt de karakteristiek van de vorm.



Peter Struycken (Den Haag, 1939) geldt als een van de beroemdste en invloedrijkste kunstenaars van Nederland. Nadat hij het hele decennium opzien baarde met geometrisch-abstracte schilderijen waarin vorm en kleur systematische transformatieprocessen ondergaan, werd hij in 1968 een van de pioniers in het gebruik van computers. In de decennia daarna heeft hij de duizelingwekkende ontwikkelingen in de computertechnologie gebruikt om kunstwerken te maken die, naast hun immense complexiteit, een grote visuele directheid en lyrische kracht bezitten.

Solotentoonstellingen van het autonome werk van Struycken werden gehouden in tal van musea, waaronder het Stedelijk Museum, Amsterdam (1966-1967), Gemeentemuseum, Den Haag (1967), Groninger Museum (1967, 1984, 2007), Centraal Museum Utrecht (1974), Van Abbemuseum Eindhoven (1974, 1976) Boijmans Van Beuningen Museum, Rotterdam (1975, 1980-1981), en het Kröller Müller Museum, Otterlo (1977). Daarnaast was zijn werk te zien in talloze groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland. Hij maakte meer dan honderd werken in architectuur en openbare ruimte, zoals:  een driedimensionale kleurenstructuur in de lobby van het Aegongebouw, Den Haag (1983-1986), een computergestuurde plafondlichtinstallatie in de grote zaal van het Muziektheater, Amsterdam (1986), een kleureninstallatie op panelen in alle zalen van het Conservatorium in Utrecht (1989-1991), drie tegelcomposities, elk circa 100 m lang, voor Woonboulevard Leeuwenstein, Delft (1994-1996), een computergestuurde lichtinstallatie op het trappenhuis van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag (2007), een daglichtweergave van de kleuren van schilderijen met behulp van kunstlicht, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam (2009-2017).