PROVENANCE
Private Collection, Connecticut until 2002 from whom acquired by
Lawrence Steigrad Fine Arts, New York, from whom purchased by
Private Collection, New Jersey, 2003 – until the present time

LITERATURE
The Affordable Face and Other Recent Acquisitions, Lawrence Steigrad Fine Arts, New York, 2003, no. 26, illustrated

Gesigneerd en gedateerd x, werd dit werk van Jan Frans van Dael uitgevoerd in Parijs in 1799. De x verwijst naar het tiende jaar van de Franse Revolutionaire kalender. Er bestaat een exacte replica van dit schilderij in het Hermitage Museum in Sint-Petersburg, waarvan wordt aangenomen dat Van Dael deze gelijktijdig schilderde. Dr. Fred G. Meijer schreef over deze twee werken:  “Van ons schilderij bestaat een tweede versie van hetzelfde formaat, eveneens gesigneerd en gedateerd, in de Hermitage in Sint-Petersburg (inv. nr. 5347). We moeten aannemen dat Van Dael beide werken gelijktijdig schilderde, aangezien het moeilijk – zo niet onmogelijk – is om te bepalen welke de oorspronkelijke versie is.”[1]

Van Dael studeerde aanvankelijk architectuur aan de Academie in Antwerpen, waar hij in 1784 en 1785 de eerste prijs behaalde voor zijn ontwerpen. In 1786 verhuisde hij naar Parijs, waar hij werkte voor Louis Stanislas Xavier (de latere koning Lodewijk XVIII) en diens vrouw Marie Joséphine van Savoye. Hij kreeg opdrachten voor de kastelen van Saint-Cloud, Bellevue en Chantilly. Aanvankelijk schilderde hij interieurs, portretten en religieuze werken, maar waarschijnlijk onder invloed van zijn vriend Christiaan van Pol en op advies van Gerard van Spaendonck, die zijn leermeester zou worden, richtte hij zich op stillevens met bloemen en fruit in olieverf, aquarel en zwart krijt. Tot zijn latere beschermheren behoorden onder meer Napoleon Bonaparte en zijn echtgenote Joséphine de Beauharnais, evenals koning Karel X. Ook ontwierp hij decoraties voor Sèvres-porselein.[2]

“Een paradox van de revolutie is dat terwijl alle officiële stemmen (inclusief de critici) de deugden prezen van grootschalige historiestukken, ontleend aan de oudheid om de publieke moraal te beïnvloeden, de kunstenaars in werkelijkheid schilderden wat ze konden verkopen.” En wat het publiek wilde, waren kleinschalige werken met een zorgvuldige afwerking en sprankelende kleuren – “juweeltjes om het oog te strelen”.[3] Dergelijke eigenschappen waren duidelijk aanwezig in de Nederlandse traditie van de bloemenschilderkunst, waaraan Van Dael trouw bleef, waardoor zijn nauwkeurige weergave van zowel alledaagse als exotische bloemen in schilderijen zoals dit onweerstaanbaar werd.
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

[1] In een schriftelijke mededeling van Fred G. Meijer, ondertekend en gedateerd 14 oktober 2002.
[2] Sam Segal & Klara Alen, “Jan Frans van Dael” in Dutch and Flemish Flower Pieces, deel II, Brill, Hes & De Graaf, Leiden/Boston, 2020, pp. 850–851.
[3] Antoine Schnapper, “Painting During the Revolution 1789–1799” in French Painting 1774–1830: The Age of Revolution, Detroit Institute of Arts, 1975, pp. 115–116.