Claudio Castelucho y Diana krijgt zijn eerste lessen schilderkunst van zijn vader (Antonio Castelucho y Vendrell - 1838/1910) die schilder, illustrator en graveur is.Tijdens zijn vroege jeugd werkt hij samen met zijn vader, en krijgt hij van hem op het platteland lessen in perspectief schilderen maar ook in het maken van theaterdécors. Hij neemt vanaf 1888 deel aan diverse exposities. In 1892, na een paar korte studies aan de 'Escuela de Bellas Artes' (Barcelona), vestigt hij zich in Parijs, waar hij tot het einde van zijn leven zal blijven. De begintijd is niet eenvoudig en werkt hij als grafisch illustrator. Daarnaast assisteert hij als leerlingstudent in het atelier van de de Noord Amerikaanse schilder James McNeill Whistler, die vanaf 1892 een tijd in Parijs doorbrengt en hier vooral lithografieën vervaardigt. Tot aan de uitbraak van de 1e Wereldoorlog neemt Castelucho deel aan diverse Salonsin Parijs (o.a. Beaux Arts; Indépendants; Automne). Na aanvankelijk eerst landschappen en Parijse straatscènes te schilderen, maakt hij hierna voornamelijk schilderijen met Spaanse taferelen. Stieren, torero's, danseressen, gitaristen en elegante Spaanse dames.
In 1906 neemt hij deel aan  een tentoonstelling bij de Wiener Sezession, waarna hij ook diverse Duitse steden (Berlijn/München) aandoet. Hierna gaat hij in 1909 lesgeven aan de bekende "L'Académie de la grande Chaumière".

Deze beide schilderijen geven, met de losse toets waarin ze geschilderd zijn, tot het post impressionisme. De kleurrijke ensceneringen van het 'Café concert' en ' Théatre' zijn typerend voor het werk van Claudio Castelucho y Diana. 

(bron: Historica/Hispanica)