Een levendige geometrie van kleur en vorm; Venus I van Auguste Herbin vangt de geest van de naoorlogse abstractie met onmiskenbare helderheid. Geschilderd in 1945 en gesigneerd door de kunstenaar, vormt dit werk een overtuigend voorbeeld van Herbins rijpe periode, waarin krachtige kleurpaletten, symbolische vormen en wiskundige precisie samenkomen.

Kunstenaar
Auguste Herbin, geboren in 1882, was een sleutelfiguur in de ontwikkeling van de geometrische abstractie in het Frankrijk van de twintigste eeuw. Als medeoprichter van de Abstraction-Création-groep zocht hij naar een universele beeldtaal op basis van kleur en vorm. In Venus I rangschikt Herbin geometrische symbolen in een strakke rasterstructuur van twaalf vierkanten. Elke vorm – cirkels, driehoeken, halve manen en bloemachtige motieven – is uitgevoerd in verzadigde tonen rood, blauw, groen, geel en zwart, omlijst door een krachtige zwarte rand. Centraal in de compositie staat een witte, antropomorfe figuur, weerspiegeld in het roze-zwarte radiale patroon van de onderzijde – mogelijk een gestileerde verbeelding van Venus zelf.

De logica achter deze compositie is gebaseerd op Herbins zogenaamde “plastisch alfabet”: een visuele grammatica die hij in de jaren 1940 ontwikkelde om letters, kleuren en vormen te koppelen in een abstract systeem van communicatie. Dit schilderij weerspiegelt waarschijnlijk een dergelijke benadering, al blijft de exacte symbolische vertaling mogelijk ongrijpbaar. Het resultaat is hoe dan ook visueel krachtig en ritmisch in balans – een weerspiegeling van Herbins levenslange streven naar harmonie, proportie en de autonome kracht van kleur.

Een belangrijk werk van een toonaangevende stem binnen de abstracte kunst. Venus I belichaamt Herbins visie op schilderkunst als zowel beeld als taal.