Gefascineerd door het groeiproces van planten, maakte Diana Scherer wortelstelsels tot haar werkmateriaal. Ze creëert kunstmatige biotopen en gebruikt aarde, zaden, licht en ondergrondse sjablonen om het wortelsysteem te leiden. Vervolgens ‘oogst’ ze haar gegroeide werk en ontstaan er nieuwe, organische weefsels. In haar sjablonen combineert ze geometrische principes van de natuur met door de mens gemaakte basispatronen uit haar omgeving: celstructuren van planten, cirkels als jaarringen van een boom, sterrenstelsels en sporen van autobanden. Zo maakt ze zichtbaar hoe de natuur door de mens wordt bedwongen, maar bevraagt ze ook de grenzen van die bedwingbaarheid.

Het werk van Diana Scherer was te zien in een solotentoonstelling in Museum Kranenburgh, en recent in groepstentoonstellingen bij onder andere Somerset House, Manifesta 15, Design Museum London, het Allard Pierson Museum en het Cobra Museum.