description

Domenico Grenci (Ardore 1981 - )

Olie, bitumen en houtskool op doek
36 x 46 cm
2022

Oil, bitumen and charcoal on canvas
36 x 46 cm
2022

Detail Description

Domenico Grenci (Ardore, 1981)



De vreemde tijdloosheid en het aspect van het slechts delicaat en snel geschetste portret zijn een wezenlijk kenmerk van zijn schilderijen. Tegelijkertijd stralen al zijn portretten van vrouwen/meisjes grote kracht uit. Ze lijken allemaal in rust in zichzelf, buiten een acute emotie te staan. Ze nemen geen bepaalde pose aan, presenteren zich niet, maar zijn gewoon zichzelf. Ze lijken boven de dingen en boven de tijd te staan, en dat geeft ze die prachtige uitstraling.

In zijn bloemenschilderijen verkent Grenci als het ware ook de overgang van dag naar nacht, van licht naar donker, van leven naar dood. Zo krijgen beide groepen werken (portretten en bloemen) ook een beetje het karakter van vanitassymbolen, die ons er onverbiddelijk aan herinneren dat zelfs de grootste schoonheid en het bloeiende leven onvermijdelijk in het niets verdwijnen. Het feit dat bijna al zijn schilderijen ook zijn beschilderd met het vijandige, stroperige bitumen versterkt dit idee.



The strange timelessness and the aspect of the portrait only delicately and quickly sketched are an essential feature of his paintings. At the same time, all his portraits of women / girls radiate great power. They all seem to be at rest within themselves, standing outside an acute emotion. They do not assume any particular pose, do not present themselves, but are simply themselves. They seem to be above things and above time, and that gives them this wonderful radiance.

In his flower paintings, Grenci also explores, as it were, the transition from day to night, from light to dark, from life to death. Thus both groups of works (portraits and flowers) also take on a bit of the character of vanitas symbols, reminding us inexorably that even the greatest beauty and blossoming life inevitably disappear into nothingness. The fact that almost all his paintings are also painted with the hostile, viscous bitumen reinforces this idea.